Σ' αγαπώ!

Σ' αγαπώ!

Είναι τόσο απλό,

είναι απλά δυο λέξεις

είναι κάτι που θέλω να σου πω,

μα δεν ξέρω αν θ' αντέξεις.

Ούτε ένα βιβλίο σκέψεων

δεν ξέρω αν θα φθάσει

για να εκφράσει τόσα πολλά

όσο αυτή η φράση.

Είναι απλό, τόσο απλό

μα τόσα αισθήματα από πίσω

τίποτε άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ,

για να μπορέσω να σε πείσω.

Ότι αυτά που αισθάνομαι

μου έχουν γεμίσει την καρδιά

Ότι μαζί σου χάνομαι

Σε κάθε σου ματιά.

Μα τώρα έφτασε η στιγμή,

η στιγμή για να στο πω.

Καρδούλα μου, αστέρι μου, φατσούλα

Σ ' ΑΓΑΠΩ.

ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΛΩΣΑ......

ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΛΩΣΑ......
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ..ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΑΝΑΣΑ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ..
Η ΦΩΝΗ ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ,Κ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ..ΦΕΥΓΕΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ..
ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΑΡΑΓΕ;ΣΟΥ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ;
Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΑ...ΨΑΧΝΩ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΣΤΑ ΣΟΚΑΚΙΑ..ΕΦΥΓΕΣ Κ ΦΥΓΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ....ΣΕ ΘΕΛΩ ΑΚΟΜΑ....

Mου λείπεις αφάνταστα

Απόψε, στέρεψαν οι σκέψεις μου,
το μολύβι άξυστο και το χαρτί μου άδειο.

Απόψε, το βλέμμα μου καρφωμένο στο άπειρο
και μια μαύρη σιωπή με σκουντάει.

Απόψε, όλα τόσο βουβά και νεκρά
η φωτογραφία σου μόνο ξύπνιο με κρατάει.

Απόψε, η μουσική μ' αφήνει απαρηγόρητο
και η κιθάρα μου στεγνή από νότες.

Απόψε, το μυαλό μου κολλημένο σε σένα
και τα δάκρυα θολώνουν τα μάτια μου...

Απόψε, μου λείπεις αφάνταστα,
απόψε, σε σκέφτομαι συνέχεια.

Απόψε, τα πάντα θυμίζουν εσένα,
απόψε, ναι απόψε, θα 'κανα τα πάντα για να 'μουν κοντά σου.

Αν μ' αγαπάς

Αν μ' αγαπάς έλα κοντά μου
μη μένεις μόνο στα όνειρά μου,
αν μ' αγαπάς έλα να ζήσω
κι απ' τα φιλιά σου να ξεψυχήσω.

Αν μ' αγαπάς μη με αφήνεις
μόνος να ζω μες στην οδύνη,
δώσε μου το γέλιο τη ευτυχία,
δώσε μου αγάπη και ηρεμία.

Κράτα το χέρι να μη λυγίσω
το παρελθόν μου να το σβήσω,
να σβήσω αγάπη τις πληγές μου
να έρθει άνοιξη στις καταχνιές μου

Ένας Φίλος σε Σένα

Έχω έναν φίλο

που μ¨ αγαπάει αληθινά

Από τη μέρα που σε βρήκα

σε ζητώ παντοτινά.

Με κράτησες σφιχτά

τις ώρες που πονούσα

Με πήρες αγκαλιά

στιγμές που σε ζητούσα.

Στιγμές με βρήκαν μόνο

με φίλους τα κενά

Μου έδιωξες τον πόνο

μου έδωσες χαρά.

Έχω έναν φίλο

Που μ΄ αγαπάει αληθινά.

Το Σ'αγαπώ λέξη φτωχή

Είναι η ψυχή μου γεμάτη
απ΄το χρώμα τον ματιών σου
τις μέρες μου με λόγια αγάπης
στην καρδιά μου τις στολίζεις..
είναι ο κόσμος ο δικός μου
αντικατοπτρισμός μες
σε δυό χάντρες θάλασσα
κ εσύ για μένα είσαι τα πάντα...
κ όσο κ αν ψάχνω
όσα υπάρχουν στην καρδιά
σε λόγια να χωρέσω
δεν βρίσκω λέξη αντάξια καμιά...
ποιά λέξη να αντέξει
τόσα συναισθήματα...?
ποια λόγια ποιητών
το μέτρο της αγάπης μου
έτσι απλά να σου το δείξει..?
ακόμα κ το Σ'αγαπώ
λέξη φτωχή μου μοιάζει...
ποιά ζυγαριά και πιό σταθμό
τριαντάφυλλα συναισθημάτων
είναι ικανή να τα μετρήσει...
πόσο μικρό είναι το Σ'αγαπώ
πόσο μεγάλη είναι η αγάπη
πόσο μικρή είμαι κ εγώ
πόσο ΄΄μεγάλη'' φαντάζω
μέσα στα μάτια τα δικά σου...

Το πέταγμα

Πόσο αλήθεια, ο πόνος στην καρδιά μου έχει φωλιάσει
κι' ενα μου δάκρυ δε λέει να βγει
να τρέξει μέσ' των ματιών την άκρη, τη λευτεριά να βρει
δε λέει αυτό το καρδιοκτύπι μου, που' ναι σαν όνειρο
σαν το πετούμενο, σε οριζόντων άκρη, να χαθεί
σ' ονειρεμένα μέρη να βρεθεί
και να κοιτάξει από ψηλά ολόκληρο τον κόσμο
να βρει αυτό π' αλήθεια, μια ολόκληρη ζωή αναζητεί
εκεί στ' αεροδρόμιο του πόνου μένει
και μια ζωή, για τα ταξίδια που' χει φανταστεί να κάνει, ομιλεί
κι' φαντασία του οργιάζει, μα πουθενά δεν οδηγεί
και σαν τυφλός μέσ' το σκοτάδι ζει
κι' λαιμητόμος του, είναι η ίδια του η πράξη
η ίδια του η μοναχική ζωή

Ερωτας

Στην αγκαλιά σου επιθυμώ

μια νύχτα να περάσω

να νιώσω την αγάπη

σου κι ύστερα να σε χάσω..
-----------------------------------------

Βασίλισσα μοναδική

στου νου μου το παλάτι,

που' χεις τη σκέψη σύμβουλο

και το κορμί μου εργάτη
------------------------------------

Το σ'αγαπώ να σου το πω

φοβάμαι και διστάζω,

άσχετα πως το μαρτυρούν

στιγμές που σε κοιτάζω.
-----------------------------------

Χωρίς νερό, χωρίς ψωμί

και δίχως οξυγόνο

μπορώ και ζω μα να ‘σαι εδώ

να σαι κοιτάζω μόνο.
--------------------------------

Χωρίς νερό, χωρίς ψωμί

και δίχως οξυγόνο

μπορώ και ζω μα να ‘σαι εδώ

να σαι κοιτάζω μόνο.
-------------------------------------

Ήρθε καιρός οι δυο καρδιές

να ζήσουνε ομάδι

κι η μια τσ'άλλης να δώσουνε

τσ' αγάπης το σημάδι.
-----------------------------------

Μες στην καρδιά μου φύτρωσες κι είσαι δικός μου κλώνος και στην καρδιά μου σαν πονείς, βαθιά γροικάται πόνος
-------------------------------------

Άκουσ' ένα γλυκό σκοπό απού στη νύχτ' απλώνει, είν' από κείνη την καρδιά απού για σένα λιώνει.
-------------------------------------

Δεν τηνε κάνω την καρδιά

κουμάντο μπλιό, μικρή μου,

γιατί την κυβερνάς εσύ

μαζί με τη ζωή μου.
----------------------------------

Είναι μεγάλος θησαυρός,

μικρή μου, η καρδιά σου,

χαρά σ' αυτό που η μοίρα του

γράφει να ζει κοντά σου
---------------------------------------

Να κάψω θέλω το κορμί, μα την καρδιά θ' αφήσω
γιατί 'σαι μέσα και μπορεί ζωή να σου στερήσω.

Μαντινάδες αγάπης

Κατάλυσα τα λάστιχα να ανεβοκατεβαίνω,
απάνω κάτω στο χωριό κι ήντα καταλαβαίνω!!!
--------------------------------------------

Θα σ’ αγαπώ ως αγαπά ο γάιδαρος τα χόρτα,
η γάτα τα γατάκια τζη κι ο πετεινός την κότα!!!
--------------------------------------------------

Δέκα ζευγάρια λάστιχα αλλάζω κάθε χρόνο,
γιατί περνώ απ'το σπίτι τζη με παντηλίκια μόνο!!!
------------------------------------------------

Η αρρώστια των πουλερικών μεχει απασχολήσει,
μη μου ψοφήσει το πουλί που μουδωσε η φύση.!!!
-----------------------------------------------

Την πεθερά μου θέλω να δω στα χασαπιά σφαγμένη,
με το κιλό να την πουλούν, κανείς να μην την παίρνει!!!
----------------------------------

Επάνω στο αγροτικό θα βάλω εναν πλέχτη,
οταν θα κάνω ταρζανιές, ο σκύλος να μήν πέφτει.
--------------------------------------------

Τα μάτια στα έδωσε ο Θεός μόνο για να κοιτάζεις
κι όχι να γίνονται σπαθιά καρδιές να κομματιάζεις.
-------------------------------------------

Τα βασανα ο θεος στους δυνατους τα δινει γιατι μπρε τσ'αδυνατους δεν εχει εμπιστοσυνη
--------------------------------------

Εγω ακομα και νεκρος εντυπωση θα κανω γιατι θα γραφουν σ'αγαπω τα κοκκαλα μου επανω
-----------------------------------------

Φλογα εσυ κερι εγω δως μου φωτια να αναψω να λιωσω και το σ'αγαπω κατω στη γη να γραψω
----------------------------------------------

Τα ματια σου τα ομορφα κανουνε κι'αλλη χρηση μιλουνε εκει που δε μπορει η γλωσσα να μιλησει
---------------------------------------------

οταν ποθανω να μη 'ρθεις
και μαθουνε ποια εισαι
ολοι θα κλαινε αληθινα
μα εσυ θα προσποιησε.
-------------------------

τη μερα που σε γνωρισα
γιορταζω καθε χρονο
γιατι εχω μαθει να γλεντω
στις συμφορες μου μονο
-------------------------------
ζευγαρι στελνω τα πουλια
που ανε χαθει το ενα
να ΄ρθει το αλλο να σου πει
χρονια πολλα απο 'μενα
-------------------------------
οσο κι αν εισαι δυνατος
στο χωρισμο τα χανεις
αλλο να λες χωριζουμε
και αλλο να το κανεις.
----------------------------------
το κυπαρυσι μανα μου
απου 'χες στην αυλη σου
εδα το ντυνουν στο χακι και μενεις μοναχη σου
---------------------------------------------

ηθελα να 'χα δυναμη
τοση που να μπορουσα
την ωρα που ειμαστε μαζι
να την εσταματουσα
-------------------------------
πως θα βασταξω να τη δω
στην εκκλησια να μπενει
κι ο φιλος μου ο καλυτερος
να τηνε περιμενει.
----------------------------------
ηλιε που βγενεις κοκκινος
ειναι γιατι ματωνεις
τα χερια σου απ'τα ονειρα
που την αυγη σκοτωνεις
-----------------------------------

Γρικο στο μπετη παλμους συνχρονοσ αιμα σταζη και πευτη απο τα ματια μου στη γης κ'αυτη αναστεναζη
--------------------------------------------

θεε που αγαπισες και εσυ ασε και με να ζησω το ωνηρο που λαχταρο που χρονια τωρα χτηζω
--------------------------------------------

λευκο σεντονι η σκεψη μου,
σκεπαζει το κορμι σου,
τις ωρες του ονειρου σου,
να γινομαι η αφη σου.

Μέσα σε ένα ψέμα.....

Μέσα σε ένα ψέμα ζω
εγώ που τόσο σ' αγαπώ,
στην απουσία σου προσπαθώ να ζήσω
χωρίς κανένα στην ζωή μου σκοπό!

Όλα προσπαθώ να τα ξεπεράσω
με το κλάμα τις ώρες μου περνώ,
αφού εσένα δίπλα μου δεν έχω
που τόσο πολύ αγαπώ!

Το πρόσωπό μου κι αν κοιτάξεις
χαμόγελο χαράς δεν θα δεις,
ζωγραφισμένη η λύπη απάνω
θα είναι εκεί παντοτινή!

Σαν Παλίρροια Ανοιξιάτικου Έρωτα..

Στις μικρές της νύχτας ώρες,
Τότε που οι σιγαλιές,
σμίγουν με της φωτιάς το τριζοβόλημα
και ταξιδεύουν τα όνειρα,
και θεριέυουν οι καϋμοί
και ψιχάλες γίνονται τα δάκρυα
διαπερνώντας την ψυχή της άνοιξης
εκεί ξεκίνησα ένα μικρό ταξίδι..

Εκεί,
μέσα στην τόση ομορφιά,
που τις προσδοκίες μου αλλοτρίωνε
και των φτωχών μου συνειρμών
μεγένθυνε τις απώλειες,
εκεί,
ένα βράδυ του Νοέμβρη
φύτεψα ένα μικρό όνειρο..

Έχτισα στον κορμό του
τις αδυναμίες της ψυχής μου..
Στις ανεκπλήρωτες επιθυμίες,
φύλλα πρώϊμα βλάστησαν
και οι προσδοκίες μου νοτίστικαν
σαν παλίρροια ανοιξιάτικου έρωτα..

Τότε,
οι γκρίζες στάχτες έγιναν ευχές,
η θλίψη έγινε τραγούδι γέννησης
και οι χτίστες του κόσμου
έπιασαν πάλι τις αξίνες..

Ένα μικρό περαστικό αστέρι στάθηκε
και απλώνοντας την γλυκιά του θαμπάδα
μέχρι τα πέρατα της πλάσης,
σου χαμογέλασε....

Σε Ζητώ

Σε ζητώ στου μυαλού μου τα δάση...
σε ζητώ στου κορμιού μου τον ίσκιο!
Μες στο πλήθος θαρρώ σ'έχω χάσει!
Στην καρδιά σου μια θέση δε βρίσκω!

Σε ζητώ μες σε νότες χαμένες,
σε σκοπούς ξεχασμένους στο χρόνο.
Μα σε βρίσκω σε θάλασσες ξένες
και τις άδειες μου νύχτες πληγώνω!

Σε ζητώ στις παλαίστρες του δρόμου...
μου 'χες πει:"Η ζωή 'ναι μια πάλη,
μια στιγμή μοναξιάς εκτός νόμου,
ένα λάθος, μια αγάπη μεγάλη!"

Πού να είσαι;δε βρίσκω την άκρη!
Θα 'θελα μια στιγμή να σ'αγγιξω,
να σου πιω απ'τα μάτια το δάκρυ
και τους φόβους σου όλους να πνίξω!

Κι αν τα χέρια απλώνω στ'αστέρια
κι αν πετώ σαν πουλί,δε σε φτάνω!
Έχεις φύγει για άλλα λημέρια...
Σε ζητώ!Κι αν σ'αγγίξω...σε χάνω!

Στάσου δυνατή...

Στάσου δυνατή στην κακία του κόσμου,
στάσου δυνατή και πίστεψε σε σένα.
Πολλές φορές χρειάστηκες βοήθεια
μα δεν το είπες ποτέ σε κανένα.

Κι αν τα πόδια σου,
στη λάσπη της κοινωνίας βουλιάξουν
κι αν τα χείλη σου,
θέλουν άπειρες φορές να ουρλιάξουν.

Κι αν τα χέρια σου,
θέλουν να προσφέρουν στον τόπο
κι αν κανένας ως τώρα
δεν αναγνώρισε τον δικό σου τον κόπο.

Και κοιτώντας κατάματα και βαθιά την ψυχή σου
τη δόξα που σου ανήκει καν' τη δική σου.
Και όλοι εκείνοι που δεν πιστέψαν σε 'σένα
θα νομίζουν για εκείνους όλα χαμένα.

Μα εσύ συγχώρησε ή έστω θυμήσου
μα μην τους αφήσεις να έρθουν μαζί σου.
Στάσου στα πόδια σου ξεπέρασε τους,
στη λάσπη να χάνονται απλά άφησε τους.

O έρωτας και ο θάνατος

O έρωτας και ο θάνατος
ίδιο σπάθι κρατάνε,
με ίδιο τρόπο ύπουλο
και ξαφνικό χτυπάνε.