Το τριαντάφυλλο

Είσαι ένα τριαντάφυλλο μέσα στις άδειες σελίδες της καρδιάς μου!

Υπόσχομαι να γίνω:
χώμα- νερό- αέρας, για να μη μαραθείς ποτέ!
Υπόσχεσαι ν' ανθίσεις μόνο για μένα;

Μόνο εγώ κι εσύ!!!

Άκουσα τη φωνή σου και ερωτεύτηκα,
κοίταξα τα μάτια σου και μαγεύτηκα.
Ένιωσα το φιλί σου και... αναστήθηκα,
στην αγκαλιά σου μέσα... ξαναγεννήθηκα!

Ζω μόνο για 'σένα... Ζήσε κι εσύ για 'μένα
κλείσε τα αυτιά σου, μην ακούς κανένα.
Δεν ξέρουν να αγαπούν, δεν ξέρει κανείς
γιατί δε νιώσανε, αυτό που νιώθουμε... Εμείς!

Δεν υπάρχουν λέξεις... Όχι, πρέπει, μη
δεν υπάρχει μέσα μας, καμία λογική.
Υπάρχει μόνο αγάπη... Κι είναι δυνατή
υπάρχουμε καρδιά μου... Μόνο εγώ κι εσύ!!!

Μην με αφήνεις..

Στείλτε ένα δικό σας: ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ, ΠΟΙΗΜΑ ή ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Σε θέλω μέσα στην αγκαλιά μου
μην με αφήνεις χαρά μου,
είσαι η ζωή μου η αγάπη μου
δεν θα μπορέσω να ζήσω μακριά σου.

Σε παρακαλώ μην φεύγεις θα χαθώ
χωρίς εσένα πως να ζήσω,
η μέρα μου η νύχτα μου είσαι εσύ
και δεν ξέρω αν με αφήσεις το που θα βγει.

Σε αγάπησα και αυτό δεν αλλάζει
εσύ πάντα στην καρδιά μου θα μείνεις
κι αν πόνεσα, κι αν δάκρυσα
δεν μετάνιωσα το χρόνο που έχασα.

Μην με αφήνεις αστέρι μου
σε αγαπώ, σε θέλω δεν θα σε ξεχάσω ποτέ,
κράτα τα χέρια μου μείνε δίπλα μου
και θα δεις πως όλα μια χαρά θα πάνε.

Μου λείπεις....

Μου λείπεις και σ' αναζητώ
φώς μου παρηγοριά μου,
μα ίντα θα βγει που βρίχνεσαι
χιλιόμετρα μακριά μου.

Χιλιόμετρα απόσταση
είμαι μα δεν με νοιάζει,
έτσι κι αλλιώς η σκέψη μου
με 'σένα κουβεντιάζει.

Μην το θαρρείς πως σε ξεχνώ
όσο μακριά κι αν είσαι,
κάθε στιγμή κάθε λεπτό
μες το μυαλό μου είσαι...

Αν μ' αγαπάς

Αν μ' αγαπάς έλα κοντά μου
μη μένεις μόνο στα όνειρά μου,
αν μ' αγαπάς έλα να ζήσω
κι απ' τα φιλιά σου να ξεψυχήσω.

Αν μ' αγαπάς μη με αφήνεις
μόνος να ζω μες στην οδύνη,
δώσε μου το γέλιο τη ευτυχία,
δώσε μου αγάπη και ηρεμία.

Κράτα το χέρι να μη λυγίσω
το παρελθόν μου να το σβήσω,
να σβήσω αγάπη τις πληγές μου
να έρθει άνοιξη στις καταχνιές μου

ΑΦΗΣΕ ΛΕΥΤΕΡΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ

'Αφησε λεύτερα τα χέρια μου
και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη!
'Αφησε τα δάχτυλά μου να τρέξουν
στους δρόμους του κορμιού σου.
Το πάθος - αίμα, φωτιά, φιλιά -
με ανάβει με τρεμουλιαστές φλόγες.
Αλλά εσύ δεν ξέρεις τι είναι τούτο!

Είναι η καταιγίδα των αισθήσεών μου
που διπλώνει τον ευαίσθητο δρυμό των νεύρων μου.
Είναι η σάρκα που φωνάζει με τις διάπυρες γλώσσες της!
Είναι η πυρκαγιά!
Και συ είσαι εδώ, γυναίκα σαν άθικτο ξύλο
τώρα που η καμμένη μου ζωή πετάει
προς το γεμάτο με άστρα, σαν τη νύχτα, σώμα σου!

'Αφησε λεύτερα τα χέρια μου
και την καρδιά μου, άφησε λεύτερη!
Δεν είναι έρωτας, είναι επιθυμία που ξεραίνεται και σβήνει,
είναι καταιγισμός από ορμές,
προσέγγιση του απίθανου,
αλλά υπάρχεις εσύ,
υπάρχεις εσύ για να μου δώσεις τα πάντα,
και για να μου δώσεις αυτό που κατέχεις ήρθες στη γη -
όπως εγώ ήρθα για να σε περιέχω
για να σε επιθυμώ,
για να σε δεχτώ!

ΣΚΥΒΩ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ

Σκύβω στα βράδυα τραβώ τα περίλυπα δίχτυα μου
στους ωκεανούς των ματιών σου.

Εκεί ξαπλώνει και καίγεται στην πιο ψηλή φωτιά
η μοναξιά μου που κουνάει τα μπράτσα σαν ναυαγός.

Κάνω κόκκινα σινιάλα στα απόντα μάτια σου
που κυματίζουν σαν τη θάλασσα στην όχθη ενός φάρου.

Φύλαγες μόνο σκότη, μακρινή και δική μου γυναίκα,
από το βλέμμα σου αναδύεται κάποτε η παραλία του τρόμου.

Σκύβω στα βράδυα ρίχνω τα περίλυπα δίχτυα μου
σε κείνη τη θάλασσα που πάλλει τους ωκεανούς των ματιών σου.

Τα νυχτοπούλια ραμφίζουν τα πρώτα αστέρια
που σπινθηρίζουν σαν την ψυχή μου όταν σε αγαπώ.

Καλπάζει η νύχτα στη μαύρη φοράδα της
σκορπίζοντας γαλάζια στάχυα στο λιβάδι.

Η μοναξιά, η αγάπη μου

Μπορώ να γίνω χρώμα βιολετί ή καστανό,
γαλάζιο ή σκοτάδι να έχω μόνο.
Να περπατώ, να αναπολώ,
σαν έλικες την σκέψη μου να έχω.

Στους δρόμους να περιμένω μόνος,
μην έχοντας ανάγκη να μιλήσω,
και όταν χρειαστεί,
να ανθήσω.

Στο νου αρέσει η μοναξιά,
Είναι η φίλη μου, η προδομένη.
Αγάπη της δεν έχει όρια,
Όμως την έχω αγκαλιά.
Με τις φτερούγες της ταξιδεύω.

Μιλήσαμε και σήμερα,
Και τώρα είναι κοντά μου.
Δεν την αγαπάει κανείς
Όλοι την δείχνουν με ένα δάχτυλο
και σημασία δεν την δίνουν
Περιφρονούν, αηδιάζουν και προσκυνούν
Και ξεγελούν τον εαυτού τους...

Δε θα δαρκυσω πια για'σενα

Τοσα δακρυα χαμενα για σενα ναι και μονο
καθε λεξη, καθε χαδι μου προκαλουσε πονο.

Τοσα γιατι και τοσα ισως
ισως με γεμιζαν μισος,
ισως σ'αγαπω ακομα
και σου'χω τη ψυχη στο στομα.

Διερωτιεμε που και που αν εισαι εδω ή εισαι αλλου
αν δεν υπαρχεις στην καρδια μου και εισαι μονο μες το νου.

Αν ολα αυτα ειναι ενα ψεμα
ή εχω γεννηθει για'σενα
ποτε μου δε θα μαθω
ψυχη μου σου το υπογραφω.

Ετσι λενε ολοι πως ειναι η αγαπη
στην αρχη χαμογελα αλλα μετα γυρνα την πλατη.

Ομως ηρθε ο καιρος να ανοιξω τα φτερα μου
να κανω κατι στι ζωη που να το λεει η καρδια μου,
το αποφασισα απου χθες και απο σημερα θα αρχισω
απο'δω και στο εξης για σενα δε θα δακρυσω.

Βρε πως αλλαξαν οι καιροι ηρθαν τα κατω πανω
πρωτη φορα δαρκυζω για κατι που χανω.

Σ'αγαπησα πραγματικα οσο τιποτα αλλο
εφτασα και σε σημειο που να υπερβαλλω,
πολλες φορες νομιζω εχασα τον εαυτο μου
για να κερδισω εσενα εχασα και το μυαλο μου.

Σε καποιο τρελαδικο θα πανε να με κλεισουν
φιλοι και γνωστοι δε θα μου ξαναμιλισουν.

Δε στα λεω ολα αυτα γιατι το'χω μετανιωσει
ποτε δε θα μετανιωσω για οσα σου'χω δωσει,
απλα νιωθω την αναγκη να στα'πω ολ'αυτα
πως χανεις εναν ανθρωπο που σ'αγαπα.

Νομιζω ηρθε η ωρα να ανοιξω τα φτερα μου
πανε χρονια τωρα που ζω κατω απ'τη σκια μου,
το αποφασισα απο χθες και απο σημερα θα αρχισω
απο'δω και στο εξης για σενα δε θα δακρυσω...

Αφιερωμένο στη Μαρία απ'τον Ταξιδιώτη Χωρίς Προορισμό που κάτι νιώθει για'κείνη...

Τόση Αγάπη

Μόλις πέρασαν τα μεσάνυχτα…
Σκεφτόμουν για σένα, Θάλασσα,
Δεν είσαι σαν τη λίμνη ρηχή,
θάλασσα...

Μόλις ακούγεσαι, σαν Θάλασσα…
Το όνειρο μου είσαι εσύ
Σαν άνεμος ταξίδι σου
Και Θάλασσα...

Μόλις γλυκοκοιτάξεις, Θάλασσα...
Τόση ζωή, σαν Θάλασσα,
Κανέναν δεν χρειάζεσαι εσύ,
Με τόση Αγάπη, σαν Θάλασσα...

Στα μάτια σου

Στα μάτια σου είδα τον κόσμο,
την αγάπη σου για μένα,
τα πάντα που ήθελα
τα είχα σε σένα.

Μια νύχτα όμως στα μάτια σου
είδα την απιστία
με πλήγωσες πολύ
δεν έχω πια ζωή.

Δυστυχώς είσαι μόνο μία
δεν θα βρω άλλη ίδια.
Μα ακόμα κι αν με πλήγωσες,
εγώ θα σ'αγαπώ.

Δάκρυ

Ήθελα να ήμουν δάκρυ,
να γεννιόμουν στα μάτια σου,
να ζούσα στο πρόσωπό σου
και να πέθαινα στα χείλη σου

Μ' αρέσει

Μ' αρέσει ο τρόπος
που χαϊδεύεις τα μαλλιά μου
όταν κοιμάμαι
Μ' αρέσει ο τρόπος
που ψιθυρίζεις γλυκά
"Σ' ΑΓΑΠΩ" στ' αυτί μου
όταν φοβάμαι...